Mijnheer Dijkgraaf is niet alleen maar natuurkundige en sterrenkijker…

Recentelijk verscheen in het NRC een pleidooi van de heer Dijkgraaf over Foute Filantropie en Goede Doelen.  Eén van de conclusies van het artikel (geen spoiler alert hoor..) was dat de overheid veel te veel het veilige midden opzoekt en dat burgers aangespoord moeten worden om de flanken van de filantropie op te zoeken. Een interessant pleidooi, niet in de laatste plaats omdat ik zelf ook vind dat de overheid een behoorlijk matige rol speelt in het landschap van goed doen. 

Eind februari verscheen het advies ‘Financiering van Cultuur’, een advies waarin de Raad voor Cultuur minister Van Engelshoven handvatten biedt voor haar cultuurbeleid, waarvan ze later dit voorjaar de uitgangspunten communiceert richting Tweede Kamer. Het advies is verre van vernieuwend en borduurt voort op bevindingen die ik in 2009 bij mijn onderzoek naar voordekunst al deed. In die zin is het fijn om te lezen dat het pionierswerk van voordekunst nu ook door de Raad voor Cultuur erkent wordt. Aan de hand van de vijf aanbevelingen uit het advies, breng ik per advies een lichte nuance. 

Eind februari verscheen het advies ‘Financiering van Cultuur’, een advies waarin de Raad voor Cultuur minister Van Engelshoven handvatten biedt voor haar cultuurbeleid, waarvan ze later dit voorjaar de uitgangspunten communiceert richting Tweede Kamer. Het advies is verre van vernieuwend en borduurt voort op bevindingen die ik in 2009 bij mijn onderzoek naar voordekunst al deed. In die zin is het fijn om te lezen dat het pionierswerk van voordekunst nu ook door de Raad voor Cultuur erkent wordt. Aan de hand van de vijf aanbevelingen uit het advies, breng ik per advies een lichte nuance. 

“We” zijn een vrijgevig land. Nederland kent al een eeuwenlange traditie van filantropie, vanaf de middeleeuwse armenzorg tot aan de hedendaagse goede doelen. Nederland scoort hoog op internationale lijstjes. We zijn een natie van ‘dijken dicht en beurzen open’. Of is het vooral een mythe waarin we heel graag zelf willen geloven? Of een oude waarheid die intussen sterk geërodeerd is. Zoals onze fameuze tolerantie, die door de hatelijke identiteitspolitiek intussen hardhandig op de pijnbank is gelegd. Hoe filantropisch is de Nederlander in internationaal perspectief?

In het Algemeen Dagblad interviewde Hans van Soest recent Frits Bolkestein. Aan de orde kwamen multiculturalisme en integratie van buitenlanders. In 1991 riep de voormalige VVD-fractievoorzitter een storm van kritiek over zich af door te schrijven dat het ‘helemaal misgaat met de integratie’. 

Strategy most often fails in implementation. With all the effort that went into developing your new strategy and writing your strategic plan, the hardest part is making the darn thing work!

Filantropiehoogleraar René Bekkers is een zeer actieve blogger die regelmatig ingaat op vragen van bezoekers over ons geefgedrag. Deze keer een antwoord op de vraag in welke mate crowdfunding van invloed is op de omvang van ons geefgedrag.

Ook de column gehoord of gelezen van Jos van Hezewijk tijdens het WRR-feestje in het Vredespaleis? Jos was als miljonairskenner uitgenodigd voor het vertier. Dat kwam er. Volgens ooggetuigen viel zijn cursiefje – hoe zullen we het netjes zeggen – als een dampende drol op een versgebakken bruidstaart. Dat is waar je zo’n bruine jongen echt niet wilt hebben.

Regelmatig maak ik me druk over het achterhaalde beeld van ontwikkelingslanden waarmee veel Nederlanders rondlopen. De gemiddelde landgenoot ziet vooral Afrika als een oord vol droefenis en ellende, waar het maar niet beter wil gaan, en waar ‘ze’ niet kunnen zonder onze hulp. Hoe moeten ze ook anders? Dat is wat de media en campagnes van hulporganisaties hen vertellen.  En nu laat medisch antropoloog Judith van de Kamp zien wat er gebeurt wanneer vrijwilligers met dit achterhaalde wereldbeeld het vliegtuig naar Afrika nemen om er een paar weken of maanden te gaan helpen. Jongeren tijdens hun gap-year, studenten op stage, of pensionado’s die na een lange loopbaan nog iets nuttigs met hun leven willen doen. 

DDB's huiscolumnist Marc van den Tweel houdt - niet voor de eerste keer - een mooi pleidooi voor meer bestuurders in de boardroom die gevoel hebben voor wat er speelt in de samenleving. Mens en maatschappij moeten hoger op de bestuursagenda.