Het begin van het einde van onze rechtsstatelijke vrijheid

Over de voorgenomen wet van minister Sander Dekker om grote giften boven de 15 mille verplicht openbaar te maken door de ontvangende goede doelen, heeft heel charitatief Nederland z’n gal al kunnen spuwen. Alles wat erover gezegd kan worden, is al gezegd toch? DDB-Expert Tax & Legal mr. dr. Ineke Koele ziet in Dekkers voorstel meer dan een beleidsmatig bedrijfsongeval. Het Concept-wetsvoorstel Transparantie maatschappelijke organisaties is volgens Koele een voorbeeld van populistische symboolpolitiek die de democratische kernwaarden van onze samenleving aanvreet. Dat zijn grote woorden. Maar die passen bij een kolossale miskleun van de overheid.

Edelman is een wereldwijd PR en communicatiebedrijf dat al jaren de zogenaamde Trust Barometer publiceert, een onderzoek naar het vertrouwen van het publiek in een groot aantal landen naar de voornaamste instituties: overheid, bedrijfsleven, non-profit sector en media. Het 2019 rapport is pas verschenen en daarvoor werden ruim 33.000 mensen in 27 landen geinterviewd via een online enquete. Het vertrouwen is iets gestegen ten opzichte van 2018, maar Nederland zit aan de onderkant van het spectrum (op vier na minste vertrouwen in de toekomst) en met een grote kloof tussen het meer geïnformeerde publiek (grofweg: de hoger opgeleiden) en de brede massa.

Of u nu een nieuwe stichting lanceert, uw geefstrategie verfrist, of een nieuw stichtingsbestuurslid bent, u wilt dat uw filantropie de wereld verandert. Toch voelt u zich onzeker hoe je complexe sociale problemen moet aanpakken en vraagt u zich af wat je in huis moet hebben om het verschil te maken. Het is van vitaal belang voor u als nieuwe bestuurder om uw doelen te bepalen en uw strategie te implementeren zonder vast te lopen in een cultuur die uw effectiviteit onderdrukt. De acht startersfouten van filantropiebestuurders door DDB-Expert Kris Putnam-Walkerly.

In zijn persoonlijke blog behandelt filantropieprof René Bekkers (VU) de vraag welke verklaringen er kunnen zijn voor het feit dat rijke mensen verhoudingsgewijs minder geven dan mensen met lage inkomens. Een ding is zeker: meer onderzoek is nodig om dit fenomeen goed te kunnen verklaren.

Langzamerhand staat innovatie bij de meeste goede doelen prominent op de agenda. Congressen ruimen er tijd voor in, steeds meer organisaties creëren er aparte functies of zelfs teams voor. Een belangrijke vraag is dan wel: wat verstaan we er eigenlijk onder? En.. waartoe dient innovatie binnen de organisatie eigenlijk? Innovatieexpert Ellen Janssens geeft antwoord op deze vragen.

Het lijkt wel alsof filantropen de laatste tijd vooral in het verdachtenbankje zitten. DDB-Expert Pieter Stemerding maakt in zijn column de balans op: is filantropie intussen verworden tot een misdadige activiteit?

Filantropiehoogleraar René Bekkers sprak een column uit ter afsluiting van de WRR-conferentie “Filantropie op de grens van overheid en markt”, die vanmiddag plaatsvond in het Vredespaleis in Den Haag. In zijn bijdrage 'Wat vermag filantropie?' heeft Bekkers een vrijere rol als colmnist, dan als wetenschapper voor een antwoord op de vraag 'Wat vermag de filantropie?'

In een zeer lezenswaardige bijdrage probeert bestuurshoogleraar Willem Trommel een verklaring te geven voor het ‘niet-pluis-gevoel’ dat filantropiewatchers, zoals ik, al geruime tijd hebben. There is something rotten in the State of our Philanthropy. Maar wat? Is het neo-liberalisme de wortel van alle kwaad en de nagel aan onze filantropiedoodskist?

Beste luistervrienden in het Land van Goed Doen, graag neem ik weer even het brekende nieuws in de filantropie met u door. Zo is er de Koninklijke onderscheiding voor Hans Klok. De illusionist met het kapsel Coupe Katrina is benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Hans Klok kreeg het lintje ‘vanwege zijn jarenlange werk als vrijwilliger bij goede doelen.’ Dat klopt: Klok wordt geregeld door goede doelen ingehuurd om de strijkstok bij hen te laten verdwijnen.

Dat de wereldwijde ongelijkheid toeneemt, dat weten we. In landen als Zuid-Afrika en de Verenigde Staten worden de verschillen alsmaar groter. Daarentegen zijn er ook landen met een dalende ongelijkheid. In Het Financieele Dagblad wees Coen Teulings (8 februari) erop dat Nederland een van deze landen is. Teulings constateert dat de rijkste 1 procent van de bevolking nergens zo’n klein deel van het totale inkomen bezit dan in Nederland. Nederland is het meest gelijke land ter wereld. Teulings meent dat dit feit voor velen een verrassing zal zijn.