Het verschil tussen filantroop Merkel en compagnon Rutte

Het verschil tussen filantroop Merkel en compagnon Rutte
Het verschil tussen filantroop Merkel en compagnon Rutte
28 mei 2020
Opinie | | Filantropie

Zuid Europa vraagt geefgeld. Veel. Zonder gedoe rond vastleggingen dat het netjes wordt besteed. Dat er een gedegen organisatie onder ligt die lange termijn IMPACT garandeert. ‘’De nood is hoog, snel-snel  dank u wel’’. Multimiljardair Merkel wil haar portemonnee wel trekken. Laten we de armere Italianen en Spanjaarden redden met schenkingen. Maar rijkaard Rutte houdt meer van gelijkwaardigheid : ‘’ Ik leen liever; kunnen we samen aan de slag met systeemveranderingen en afstempelen kan altijd nog’’.  Een misschien beetje mal, doch ook prikkelend vergelijk met filantropie in Nederland is wel te maken. In Het Land van Goed Doen worden Rutte en Merkel gespeeld door Koningin Maxima (die met haar microkredieten liever een hengel leent dan vis geeft) en Tante Thea (die geld overmaakt zonder te weten wat CBF of ANBI is). 
 
Wat doet u als er morgen iemand bij u aanbelt en (‘’Juist nu!’’) om een schenking vraagt, maar geen CBF/ANBI-stempel kan tonen? Bestuurders van het overkoepelende platform voor filantropie (SBF) zouden wel raad weten met zo’n geldvrager: “Gaat u van mijn erf af, alstublieft’’.  Want in een persbericht dat verscheen op 8 mei adviseren ze politieke partijen deze tekst op te nemen in hun verkiezingsprogramma’s ‘’Sluit erkende goede doelen uit van wetgeving die het vragen om steun en hulp beperkt’’. Dat is tevens een impliciete aanbeveling de vrije fondsenwerving door Stichting Het Zieke Paard te Raalte (wiens voorzitter geen idee heeft waar de letters SBF voor staan) te beperken. En daarmee een prikkel de goed bedoelende paardenliefhebbers uit te nodigen aansluiting te zoeken bij overkoepelende netwerken van goeddoeners. En door de daar geldende regels voor goed bestuur hun maatschappelijke activiteiten te verbeteren
 
Vragen en geven aan alles en íédereen zonder stevige afspraken over geoormerkte bestemmingen is makkelijker (en oogst sneller lof) dan samen als compagnons sociaal actief zijn, zo veel staat vast. Maar als het bij goed doen over harde euro’s gaat, mag de vraag-geef-leen-relatie wel wat minder ‘’lui’’.  Het stimuleert en borgt daarbovenop meer gelijkwaardigheid tussen vragers en gevers. Dat is een weinig gehoord, maar minstens zo zinvol argument. Weg met die pet in de hand.
Meer commentaren lezen van DDB-hoofdredacteur Don Akkermans a.i.? Klik hier.