Major donors worden ook investeerders

Er komt steeds meer onderzoek waaruit zonneklaar blijkt dat ‘gewoon geld geven’ aan goede doelen voor veel vermogenden niet meer vanzelfsprekend is. Major donors willen graag meer invloed op de besteding van hun geefgeld; ze willen daarbij zowel een maatschappelijk als financieel rendement en ze willen het in toenemende mate tijdens hun leven. Nalatenschappen waren al een belangrijke bron van inkomsten voor goede doelen, maar schenkingen uit de ‘warme hand’ winnen snel terrein.
Vermogende Nederlanders zijn verantwoordelijk voor een groot gedeelte van ons totale geefgedrag. De kleine groep huishoudens met een vermogen van meer dan €1 miljoen – dat is een op de vijftig huishoudens in Nederland – blijkt verantwoordelijk voor bijna 20 procent van alle giften.
Volgens Geven In Nederland geldt voor vermogenden deze regel: hoe hoger het vermogen, hoe hoger de giften. Vermogenden met €1 tot €5 miljoen schenken gemiddeld bijna vierduizend euro; met €5 tot €10 miljoen is de gemiddelde gift ruim zesduizend euro.
Een recent onderzoek van Maastricht University naar het geefgedrag van vermogende klanten van ABNAMRO Meespierson met een vrij besteedbaar vermogen van minimaal €1 miljoen kwam op een significant hoger bedrag uit: €11.000,- In dit onderzoek was het aandeel multimiljonairs echter hoog.
Als vermogenden grote gevers blijken te zijn, hoe groot is dan het potentieel aan major donors in Nederland? Ons land telt ruim 150.000 miljonairs (2 procent van de huishoudens) met een gemiddeld vermogen van €3 miljoen (het eigen huis niet meegerekend). Dat is een gezamenlijk vermogen van een slordige €450 miljard. Zouden al deze multimiljonairs in een jaar een gemiddelde gift doen van vijfduizend euro, dan stroomt er alleen al vanuit deze 2 procent miljonairs jaarlijks €750 miljoen naar goede doelen…
Het behalen van meetbare doelen wordt de laatste jaren weerspiegeld in nieuwe vormen van resultaatgerichte filantropie, zoals impact investing, mission related investing en venture philanthropy. Het gaat hierbij om allerlei mengvormen van filantropie en ondernemen, waarbij de gever nadrukkelijker stuurt op een combinatie van maatschappelijk en financieel rendement.
Als die behoefte bij major donors intussen geen aansporing is voor goede doelen om het ‘rendement’ op een gift – zowel maatschappelijk als financieel – inzichtelijk(er) te maken, dan weten wij het niet meer.