nl
‘Dan kom je op een school en hoor je dat kinderen drie ochtenden achter elkaar tegen de meester zeggen dat ze hun boterham vergeten zijn. Maar die zijn ze niet vergeten. Die boterham is er gewoon niet.’
PROFIEL DDB:
Hij is voor altijd ‘de man van die truien’. Een ervan schopte het zelfs tot de collectie van het Centraal Museum in Utrecht, de stad waar Spekmans politieke carrière begon. Er zit een symbolische waarde in zijn kledingkeuze: Hans Spekman (Zevenhuizen, 1966) laat zich weinig gelegen liggen aan conventies – dat is helder, even helder als de klare taal die hij spreekt.
Sinds 2018 doet het Jeugdeducatiefonds er haar voordeel mee. Als directeur spant Hans Spekman – voormalig PvdA-kamerlid en - voorzitter – zich met het fonds in voor het vergroten van de ontwikkelingskansen van kinderen die in armoede opgroeien. Want als u denkt dat in Nederland alle kinderen gelijke kansen hebben, dan heeft uw wiegje evident aan de goede kant van het spoor gestaan.
‘Armoede kan ertoe leiden dat er stress en zorgen in een gezin zijn, dat er weinig aandacht voor school is. Armoede leidt vaak tot een lagere vervolgopleiding dan het kind eigenlijk aankan’, aldus Spekman op de website van het fonds. Het Jeugdeducatiefonds is in 2015 opgezet in navolging van het Jeugdsportfonds en het Jeugdcultuurfonds. Initiatiefnemer Harrie Postman is blij met Spekman: ‘Zijn kennis, kunde en levenservaring zet hij nu in voor dit prachtige fonds, waar het van belang is dat we de verbinding weten te vinden tussen onderwijs, ondernemingen, private ondersteuners en politiek.’
Spijtige noodzaak
Spekman laat geen gelegenheid voorbijgaan om het enorme nut en de spijtige noodzaak van het fonds onder de aandacht te brengen. In iedere interactie is daarbij zijn persoonlijke gedrevenheid zichtbaar, gevoed door een jeugd die hem bij uitstek in staat stelt zich te verplaatsen in de doelgroep: ‘Hier kan ik voor honderd procent mijn hart in kwijt. Ik kan opkomen voor de groep waar ik het meeste hart voor heb: kinderen die opgroeien in armoede en die ik hetzelfde gun als wat ik mijn eigen kinderen gun.’
Het Jeugdeducatiefonds werkt via basisscholen. Zij kennen het kind en weten wat er nodig is. De impact is direct, zeker bij schokkend simpele – via het fonds mogelijk gemaakte – zaken als gratis ontbijt, een winterjas, een bed of eens naar een museum, muziek maken, ontspannen… En dan is er de impact op termijn, voor het kind dat een grotere kans krijgt om zich aan de armoedecyclus te ontworstelen, maar ook voor onze maatschappij die de vruchten zal plukken van al die talenten. De passie waarmee Spekman dit over het voetlicht weet te brengen katapulteert hem rechtstreeks de top-3 van onze DDB100 in.
Morgen: Donald Pols van Milieudefensie, de nummer 17 in de DDB 100.
