IFC 2019: heden en toekomst van fondsenwerving

Het zit er weer op, vier intensieve en inspirerende dagen IFC, het 39^e International Fundraising Congress in Noordwijkerhout. Meer dan voorgaande jaren werd de tweedeling duidelijk in de richting waarin fondsenwerving zich ontwikkelt. Zo’n negentig procent van het programma was gericht op het traditionele vak van fondsenwerving. Hoe optimaliseer je je major donor programma, straatwerving, p-2-p events, hoe segmenteer je je database en benut je de beschikbare data om het meeste uit je database te halen. Wel vanuit steeds meer vanuit het centraal stellen van de donateur. Surveys om de motivatie en zelfs hobby’s van de donateur te achterhalen kwamen met enige regelmaat voorbij, maar ook (voor de branche) relatief nieuwe technieken als empathy driven journey mapping en value proposition design. 
 
Prachtige voorbeelden weer in de altijd drukbezochte IWITOT (I Wish I’d Thought of That) sessie. Onder andere de campagne-uitingen van Sickkids, de loyalty cards van MySchool. MyVillage, myPlanet, de Parkrun (het ‘grootste event van de wereld’), Cards against Humanity, en het gaming Z-event in Frankrijk.
 
Future Gazing – de (r)evolutie van onze sector                                                                           
Tien procent stond echter in het teken van ‘Future Gazing’. Hoe gaat de sector zich ontwikkelen? Met daar de krachtige, mijns inziens zeer terechte, oproep om niet langer over donateurs maar over supporters te praten. Breder te denken dan alleen het werven van fondsen. Maar het ging over meer. 
 
‘Every cause will have their own Greta’ 
Wat betekent de opkomst van (en dus: de behoefte aan) grassroots organisaties als Extinction Rebellion en social enterprises voor de traditionele goede doelen? 
Zijn we hier überhaupt (voldoende) mee bezig? En zo ja, zien we dit als bedreiging, of juist als kans om (nog) veel duidelijker te focussen op onze eigen unieke bijdrage. Of zelf een social enterprise op te zetten, zoals bijvoorbeeld Fempowered van WaterAid. 
Hoe willen we samenwerken met deze nieuwe spelers, omdat uiteindelijk maar een ding telt: niet het voortbestaan van onze organisatie, maar het verwezenlijken van onze missie. 
 
‘You will either be a driver of change, or a victim of change’ 
Niet alleen de verandering van het ecosysteem gaat voor grote veranderingen (en kansen) zorgen. Ook de nieuwe technologieën als bijvoorbeeld Artificial Intelligence. En de impact die A.I. zal gaan betekenen voor zowel doelbesteding als fondsenwerving. Maar tegelijkertijd ook risico’s met zich meebrengt, bijvoorbeeld de gevolgen van de unintentional bias, waar juist onze sector een belangrijke rol in kan en zal moeten gaan spelen. 
 
Changemakers
De meeste inspiratie kwam als vanouds uit de opening en closing plenary, waar  changemakers als William Kamkwamba (The boy who harnessed the wind, Moving Windmills), Srishti Bakshi (Crossbow Miles), Ikechukwu Elvis Eze en Joanna Sustento centraal stonden. 
Maar ook de ambitie van de Resource Alliance om de aanwezige kennis en ervaring beschikbaar te stellen aan een breder publiek dan alleen degene die bij dit congres aanwezig konden zijn. Want hoewel de bijna 1000 deelnemers aan het congres dit jaar opvallend veel diverser dan voorheen waren, zijn er natuurlijk nog veel meer fondsenwervers die niet aanwezig konden zijn. En niet alleen fondsenwervers, juist ook die changemakers die steeds meer van zich laten horen. Zoals Wiliam Kamkwamba het zo prachtig verwoordde: 
 
‘Talent is universal, opportunity is not.’ 
De Resource Alliance zal dit gaan ondersteunen middels o.a. een online platform (project WARP), maar ook middels pop-up congresvormen. 
Ook daar zit m.i. een belangrijke ontwikkeling voor goede doelen zelf. Niet alleen zelf openstaan voor andersoortige bijdragen van supporters via bijvoorbeeld tijd, netwerk en kennis. Maar ook het uitbreiden van de eigen dienstverlening naar het ondersteunen van initiatieven van derden die bijdragen aan eigen doelstellingen door het delen van fondsenwervende kennis, netwerk en financieringsmodellen.
 
Want dat was uiteindelijk wel de belangrijkste boodschap van het congres, met als thema ‘Time for Action’: onze stip op de horizon zal niet veranderen. Hoe we daar gaan komen wel. Het enige wat we zeker weten is dat die weg komende jaren zal blijven veranderen. Een mooie uitdaging!