Reflectie: drie lessen uit het bedrijfsleven

De non-profitwereld en de for-profitwereld lijken mijlenver uit elkaar te liggen. We werken samen waar we kunnen, van langdurige projecten tot korte campagnes. Daarna splitsen onze wegen. Wat nemen we mee van deze samenwerkingen, behalve de afgesproken acties? Kijken we wel verder dan onze neus lang is, in die corporate keuken? Ik maak beide werelden dagelijks mee. Ondanks het feit dat het twee (totaal) verschillende werelden zijn, kunnen non-profitorganisaties naar mijn mening nog een aantal dingen van het bedrijfsleven oppikken. In dit artikel zet ik een stap over de grens en licht ik de gebieden toe waar voor goede doelen nog winst valt te behalen.

In philanthropy, we seem to be perpetually rushing from one thing to the next. There’s always an important meeting to prepare for or more grant applications to evaluate. Yet while everyone is feeling busy and moving quickly, the real change we seek comes along at the pace of snails. Instead of spending all of our valuable time working harder, we should also determine how we can work smarter.

Claire van Teunenbroek bestudeert geefgedrag. Ze werkt als promovendus voor het Centrum van Filantropische Studies bij de Vrije Universiteit Amsterdam en is aangesloten bij de werkgroep Geven in Nederland. Vandaag lees je het vierde deel van de serie ‘A Changing Donor’.

If you want to achieve dramatic impact in philanthropy you need to know where you’re going, you need to get there, and you need to know if and when to change direction or find better routes along the way. Here are three conditions to remember:

Vorige week woensdag werd het advies van de werkgroep Bedrijven van De Toekomst van Fondsenwerving gepresenteerd. DDB’s Marc Wortmann was erbij en deed verslag.

Claire van Teunenbroek bestudeert geefgedrag. Ze werkt als promovendus voor het Centrum van Filantropische Studies bij de Vrije Universiteit Amsterdam en is aangesloten bij de werkgroep Geven in Nederland. Vandaag het derde deel van de serie ‘A Changing Donor’.

Jonge vrijwilligers zien vrijwilligerswerk als een mooi avontuur. Maar hoe krijg je ze zover dat ze enthousiast blijven? Anton von Lampe komt in zijn thesis tot de conclusie dat organisaties de taken zo moeten ontwerpen, dat ze interessant blijven voor vrijwilligers, ook na hun eerste ervaring. Zijn advies: behandel ze niet als je eigen vrijwilligers, maar als onderdeel van een grotere groep, zodat ze meerdere doelen kunnen dienen.

Na mijn vorige bijdrage Goed voorbeeld doet (hopelijk) goed volgen, kreeg ik op LinkedIn een goede vraag van Heleen van Egmond. Zij vroeg mij of MBO (Maatschappelijk Betrokken Ondernemen) ook van toepassing is op zelfstandigen of ZZP’ers? Een hele goede vraag, waar ik graag verder op in ga. Ook zal ik hierbij maatwerkoplossingen voor het lokale MKB betrekken.

Al enige jaren geleden uitte ik mijn zorgen over de opkomst van crowdlending platforms voor bedrijfsfinanciering. Dit was naar aanleiding van een artikel in De Volkskrant waarin investeerders aan het woord kwamen die vanwege de lage rentes hun geld liever parkeren bij een ondernemer met een aantrekkelijk crowdfundingvoorstel dan op een spaarrekening. Het beloofde rendement op deze ogenschijnlijk betrouwbare platforms was namelijk vele malen hoger dan op een reguliere spaarrekening.

Millennials aantrekken als vrijwilligers is niet eenvoudig, maar ze vasthouden is nog ingewikkelder. Timo Vugts onderzocht voor zijn thesis de redenen waarom millennials met vrijwilligerswerk stoppen. Daar willen wij natuurlijk meer over weten, dus vroegen we hem naar zijn bevindingen.