De revolutie wacht niet op een aanvraag voor financiering…

In de VS anno 2020 is de misselijkmakende moord op een zwarte man - George Floyd om er maar een te noemen - door de politie niet nieuw. Nieuw is dat blank Amerika eindelijk massaal van zich laat horen in het racisme-debat. Voor de wereld van de filantropie ziet de Covid-pandemie eruit als een soort generale repetitie voor het echte hoofdevenement…

Covid-19 domineert de media al maanden. Ook ik was in eerste instantie aan het scherm gekluisterd. Na enige tijd moest ik concluderen dat dat de oplossing voor deze crisis niet echt dichterbij bracht en het ook niet hielp in termen van mijn eigen gemoedstoestand. Na het losbarsten van de crisis en de invoering van lockdowns, ebde de initiële paniek wat weg. Er ontstond meer ruimte om na te denken over de gevolgen van het virus voor de samenleving, met name voor de meest kwetsbaren onder ons, economisch maar vooral ook sociaal.

We hebben de afgelopen maanden nogal wat uitdagingen ervaren. Maar hoe zit het met de werkwijze die zoveel fondsengevers in de filantropiesector structureel hebben aangepast? Denk aan de stroomlijning van bestaande processen en het verhogen van het reactievermogen op de behoeften van de gemeenschappen. Hoe kun je dat gedrag misschien vasthouden, ervan leren en ze meenemen naar de toekomst? Net zo belangrijk, hoe kunt u ervoor zorgen dat de oude en minder responsieve manieren van zakendoen niet terugkomen?

Duizenden landgenoten springen tijdens deze corona-crisis overeind om boodschappen te doen, laptops in te zamelen of een noodhulp te geven aan kinderen in Nepal. Fantastisch, zeggen Sara Kinsbergen en Lau Schulpen van de Radboud Universiteit in Nijmegen, maar bezint eer ge begint. Ze publiceerden een ‘Burgers voor Burgers factsheet’ met vijf vragen die iedere aspirant-coronahulpverlener zichzelf zou moeten stellen.

Niemand van ons zou dit moment hebben gekozen, maar nu het er is, zijn we allemaal gedwongen te reageren. We navigeren op nieuw terrein in onze persoonlijke relaties. We zijn erop gericht onszelf, onze gemeenschappen en onze kwetsbare gezinsleden te beschermen. We krijgenn te veel zorgwekkend nieuws voor onze kiezen. En, in filantropie, werken we aan een betere wereld in een tijd waarin de schaal van Richter net de stratosfeer in schoot.

Hoe verhoog je als filantroop of filantropisch fonds je impact tijdens de corona-pandemie? DDB-Expert Kris Putnam gaf de antwoorden in een drukbezocht webinar: de opname ervan is nu kosteloos te bekijken.

De Corona-filibuster van DDB’s huiscolumnist ir. Han A. Schuringa jr. van morgenavond is afgeblazen. De ingenieur is vanochtend, op Koningsdag, opgepakt door de politie, zo laat mr. David Van Serooskerke tot Wemeldinge, de advocaat van Schuringa, weten. Het is nog onduidelijk of de online happening later nog doorgang vindt: er hadden zich al ruim tweeduizend belangstellenden aangemeld om de 24-uurs ‘orale spektakel’ tegen het coronavirus via een zoom-meeting bij te wonen.

De Corona-filibuster van ir. Han Schuringa jr. gaat definitief door. Aanstaande dinsdagavond 28 april om 19.00 uur zal Schuringa beginnen met een 24-uurs onafgebroken tirade tegen het coronavirus. Belangstellenden kunnen de filibuster live volgen via een zoom-verbinding. Vol is vol.

Seasoned advisor Pieter Stemerding schreef begin 2018 een mooie column over het begrip ‘filantropiestrategie’. Welk plan moet je als filantroop of filantropisch fonds hebben om je middelen (geld, tijd, kennis) zo efficiënt mogelijk in te zetten teneinde je doelstellingen te bereiken? Stemerding verwijst naar de boekenplanken gevuld met adviezen hierover, zoals het standaardwerk Strategic Giving van de Amerikaan Peter Frumkin uit 2006, maar beveelt vooral ‘common sense’ aan en een hoge mate ‘learning by doing.’ Over de (structurele) fouten die je kunt maken bij grootgeven is onlangs een boek verschenen van DDB-Expert Kris Putnam-Walkerly onder de titel Delusional Atruism.

Voor sommige tweetende politici doen feiten er minder toe. Wanneer de feiten hen niet bevallen bestempelen ze deze als ‘fake news’. Ook het publieke debat wordt steeds vaker gevoerd op basis van incidenten en gedomineerd door emoties. Feiten spelen dan nauwelijks een rol.