Kunst als vehikel voor een circulaire samenleving

Hoe betrekken we mensen bij gewenste ontwikkelingen in onze samenleving? Hoe laten we ze meedenken, in dit geval over de circulaire samenleving, en bij voorkeur hun steentje bijdragen? Ulrike Hahn onderzocht dit in haar masterscriptie The Art of Circular Economy: Participatory Art for Sensemaking and Planning of the Circular Economy Community. Zij kwam met een verrassende aanbeveling: zet mensen aan het werk met kunstuitingen. Daarmee vergroot je hun betrokkenheid en het helpt mensen een eigen visie op hun woonomgeving te ontwikkelen. Niet alleen stadsplanners maar ook non-profitorganisaties kunnen baat hebben bij deze aanpak, vertelt Ulrike Hahn in een kort gesprek.

Filantropie-toponderzoeker Pamala Wiepking vertrekt naar de prestigieuze Indiana University Lilly Family School of Philanthropy in de VS. Ze is de eerste die de Stead Family-leerstoel voor internationaal filantropieonderzoek zal bekleden. Wiepking vertrekt deze zomer met haar gezin voor een half jaar naar Indianapolis, maar keert daarna terug naar Nederland, vanwaaruit ze in dezelfde functie (visiting associate professor of philanthropic studies) zal blijven werken. Daarover zijn intussen gesprekken met een Nederlandse universiteit.

Afgelopen weken was het weer bal: naast het eeuwige gedoe over governance en transparantie, was het nu ook weer eens tijd om de motieven van financiers in de goede doelen sector door te zagen. Of ze wel honderd procent zuiver op de graad (van wie eigenlijk?) zijn… En steeds weer verbaas ik mij erover waarom zoveel mensen zich bezighouden met al dit soort zaken, terwijl het eigenlijk toch vooral om de vraag gaat: wordt er daadwerkelijk impact gerealiseerd? Een lastige vraag, die zich echter ook vaak makkelijker laat beantwoorden met de volgende vraag: wat gebeurt er als je niets doet? (Wat als Joop van den Ende nou helemaal niets had gedaan voor de cultuursector?).

Vrijdag 2 februari zou wel eens een cruciale dag kunnen worden voor het Rotterdamse onderzoekscentrum ECSP. Vlak voor de jaarwisseling maakte het Erasmus Centre for Strategic Philanthropy bekend alle activiteiten per 31 maart te staken vanwege financiële problemen. Volgens welingelichte bronnen praten vrijdag in Amsterdam vertegenwoordigers van zo’n tien vermogensfondsen over een of meerdere doorstartscenario’s.

Nederland zou voor een ‘re-design’ van haar giftenaftrek een voorbeeld kunnen nemen aan het model dat in Denemarken en Noorwegen wordt gehanteerd waarbij goede doelen private giften verplicht moeten opgeven bij de overheid. Dat stelde Sigrid Hemels, hoogleraar belastingrecht aan de Erasmus, gisteren tijdens een mini-symposium over overheidsbeleid en non-profitfinanciering bij de Amsterdamse VU.

Op maandag 29 januari aanstaande vindt de uitreiking van de NAP Thesis Award voor de beste scriptie op het gebied van filantropie plaats. Dat gebeurt tijdens het internationale symposium Government Policy and Nonprofit Finance  op de Vrije Universiteit in Amsterdam. De acht kandidaten die dingen naar de prijs zijn intussen bekendgemaakt.

Hanke Bruins Slot (CDA), Tjeerd de Groot (D66), Nevin Özütok (GroenLinks), William Moorlag (PvdA), Corrie van Brenk (50PLUS), Stieneke van der Graaf (ChristenUnie), Rudmer Heerema (VVD) en een drietal Kamermedewerkers zijn in gesprek gegaan met veertig organisaties die werken met vrijwilligers. De vertegenwoordigers van de organisaties praatten hen bij over de betekenis en rol van vrijwillige inzet in onze samenleving. Ze gingen in gesprek over de interactie tussen overheidsbeleid, politieke doelen en de eigen doelen van de organisaties.

Tijdens de Dies Natalis werd onlangs het nieuwe Erasmus Endowment Fund opgericht. Een nieuw vermogensfonds dat het Erasmus Trustfonds samen met de universiteit heeft opgezet en dat jaarlijks acht tot tien miljoen per jaar moet opleveren. Er was al snel 26 miljoen opgehaald onder alumni. Het Erasmus Magazine zet uiteen hoe deze miljoenen beheerd gaan worden.

Hét filantropisch nieuws van de afgelopen week: de komst van een nieuw vermogensfonds dat het Erasmus Trustfonds samen met de universiteit heeft opgezet. Die nieuwe private pot moet binnen enkele jaren gevuld worden met 100 miljoen euro en de eerste schapen zijn over de dam. Het nieuwe fonds, dat het grootste universiteitsfonds van ons land moet worden, heeft inmiddels 26 miljoen euro opgehaald. Bijzonder in Nederland, maar in de VS doen ze het al jaren: alumni vragen om donaties om de kwaliteit van de universiteit en onderzoek te behouden. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar hoe deed het Erasmus het eigenlijk?

Hét filantropisch nieuws van de afgelopen week: de komst van een nieuw vermogensfonds dat het Erasmus Trustfonds samen met de universiteit heeft opgezet. Die nieuwe private pot moet binnen enkele jaren gevuld worden met 100 miljoen euro en meer dan een kwart is intussen al opgehaald bij vermogende alumni. Hier lijkt een omslag in denken en ambitie, want fondsenwerving onder alumni in ons land heeft lange tijd in de hoek van de ‘financiële extraatjes’ gezeten en werd door colleges van bestuur niet gezien als een serieuze financieringsbron. De band die de meeste alumni met hun alma mater hebben is echter van zo’n diepte en kracht, dat de doelstelling van Erasmus om honderd miljoen bij elkaar te halen zeker niet overambitieus kan worden genoemd. Eerder is er het gevoel: ‘we’re only scratching the surface’.