‘Hobbyisme kenmerkt ontwikkelingshulp’ O ja?

De groei in Afrika is nog steeds imposant vergeleken met Europa. Dat dan weer wel.
De groei in Afrika is nog steeds imposant vergeleken met Europa. Dat dan weer wel.
17 maart 2016
Opinie | | Ontwikkelings samenwerking

FWIW#45[1]:
‘Ongecontroleerd hobbyisme kenmerkt ontwikkelingshulp’[2]
 
Wat citaten uit een NRC Handelsblad-artikel:
‘Uit onderzoek blijkt dat het publiek een aversie begint te krijgen tegen de aanhoudende stroom berichten over rampen en mislukkingen in de Derde wereld.’

‘De Nijmeegse ontwikkelingsexpert Paul Hoebink verdiepte zich in Nederlandse projecten in Tanzania. Hoebink kan er niet één succesvol project noemen. Wel schudt hij moeiteloos enkele fiasco's uit zijn mouw...’

‘Projecten hebben alleen zin als je met vooraf nauwkeurig vastgestelde criteria goed kunt nagaan of ze werken, anders moet je er niet aan beginnen.’ (Citaat van Louise Fresco)

‘In de Derde wereld controleert de OS-lobby alleen nog zichzelf. Ambtenaren van het ministerie en diplomaten op de ambassades zien toe op de projecten die ze zelf hebben geselecteerd. Mislukkingen worden niet snel toegegeven en zeker niet aan de grote klok gehangen.’

‘De Nederlandse ontwikkelingselite vreest onafhankelijke controle en berichten over mislukte projecten.’
 
Leuk zo'n artikel uit november november 1991 van de hand van Derk-Jan Eppink en Floris van Straaten. Wat me me blijft verbazen is dat het sinds een aantal jaren vrij normaal is - zelfs in kringen rondom de PVDA - om de stelling te verdedigen dat vijftig jaar ontwikkelingssamenwerking niets heeft opgeleverd. Hoewel het een oud geluid is - zie het NRC-artikel uit 1991 - lijkt het door Ploumen zelf uitgevonden.
 
Tegelijkertijd lezen we in al die verhalen over 'trade not aid' dat Afrika 'booming' is. Investeren moeten we!
Van de tien snelst groeiende economieën lagen er een paar jaar geleden zes in Afrika[3].
Hoewel het momentum eruit lijkt, is de groei in Afrika nog steeds imposant (vergeleken met Europa).[4] Vervolgens laat research zien dat SME's in Afrika de motor zijn achter de banengroei. Daar moeten we dus in stappen. Met z'n allen. Prima wat mij betreft. Tenslotte ben ik niet voor niks sinds 1993 actief betrokken bij microkrediet en zo meer.
 
Maar zelden hoor ik dat die ontwikkelingssamenwerking, die veel geld heeft gestopt in gezondheid, scholing, infrastructuur en zo meer een (heel) belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de economische groei die er de laatste jaren volgens iedereen toch echt te zien was in Afrika.
Zo simpel is het toch, of moeten we daar eerst weer een paar universiteiten op af sturen om daar onderzoek naar te laten doen?
 
[1] FWIW staat voor; For What It’s Worth. Maar ook voor For Whoever Is Wondering.
  Maar ook voor Forgot Where I Was en dit is mijn vijfenveertigste alhier gepubliceerde column.