Ons pleidooi vorige week voor onvoorwaardelijke afschaffing van het 25 procentplafond voor kosten fondsenwerving in de nieuwe Erkenningsregeling, heeft de tongen goed losgemaakt. Dat bleek ons uit de vele reacties van met name leden van Goede Doelen Nederland. Binnen de achterban van deze koepel van de ruim honderd grootste goede doelen van Nederland - goed voor zo'n slordige twee miljard euro aan doelbesteding - wordt dezer weken stevig gediscussieerd over de voorwaarden voor de nieuwe Erkennin...
Ons pleidooi vorige week voor onvoorwaardelijke afschaffing van het 25 procentplafond voor kosten fondsenwerving in de nieuwe Erkenningsregeling, heeft de tongen goed losgemaakt. Dat bleek ons uit de vele reacties van met name leden van Goede Doelen Nederland. Binnen de achterban van deze koepel van de ruim honderd grootste goede doelen van Nederland - goed voor zo'n slordige twee miljard euro aan doelbesteding - wordt dezer weken stevig gediscussieerd over de voorwaarden voor de nieuwe Erkenningsregeling binnen het Validatiestelsel. De 25 procentdiscussie is er een onderdeel van, maar wat ons betreft een deeldiscussie met verstrekkende symbolische waarde.
De kernvraag die voorligt is of de nieuwe Erkenningsregeling voor goede doelen ook daadwerkelijk gaat bijdragen aan het bevorderen van de transparantie. Inclusief een boterzachte kostennorm zeker niet, is onze stellige overtuiging. Niet voor de donateurs, maar zeker ook niet voor de goede doelen zelf. Door hardnekkig vast te houden aan het plafond, laden goede doelen de verdenking op zich deze kostennorm te gebruiken als marketingwapen in de strijd om de geefeuro en voor behoud van hun filantropisch marktaandeel. Wij vinden het abject om te blijven suggereren dat er bij sommige goede doelen wel en bij sommige geen harde en eenduidige limiet is aan 'strijkstokkosten'.
De huidige Erkenningsregeling biedt alle gelegenheid voor een fundamentele reset in denken: namelijk kosten beschouwen als noodzakelijke voorwaarde voor de maatschappelijke opbrengsten.
Is dat gemakkelijk? Hell no. Dat is een enorme opgave, die wij absoluut niet willen bagatelliseren. Maar een fundamentele keuze is onvermijdelijk: willen wij een gelijk speelveld met een Erkenningsregeling die geen schijnzekerheden geeft, maar echte transparantie bevordert? Dan is eerlijkheid nu geboden, want ook een leugen om bestwil - en dat is de 25 procentnorm - blijft een leugen.
Wij wensen u vooral morele standvastigheid in uw afwegingen.
Ons pleidooi voor afschaffing van het 25 procentplafond gemist? Klik hier.
nl
