Verdergezicht

Ter lering en vooral ter relativering.
Ter lering en vooral ter relativering.
11 juli 2017
Opinie | | Filantropie

De zomervakantie van mijn jongste dochter is al begonnen. En dat is maar goed ook, want ze was, zoals ze zelf zegt, compleet klaar met dit schooljaar. De allerlaatste tafel, die van acht, die ze nog steeds niet uit haar hoofd kent, die bewaren we dus gewoon voor na de vakantie.
 
Zelf heb ik nu nog twee weken de tijd om zo veel mogelijk achterstallige actiepunten weg te werken, voordat we gaan kamperen. Maar ik merk wel dat ook ik ondertussen behoorlijk moegestreden raak. Want dag in, dag uit werken aan een wereld zonder honger en armoede geeft veel – maar vraagt ook vaak het nodige. Honderden hobbels en hindernissen. Tegenvallers, misverstanden en afwijzingen. En domweg te veel dagen met meer e-mails en deadlines dan minuten. Gelukkig zie ik ondertussen ook vreselijk veel vooruitgang, en kan ik me daar meestal stevig aan vasthouden. Dat scheelt nogal.
Want ik zie te veel medestrijders opbranden. Moegestreden. Uitgeblust. En wat liggen cynisme en apathie dan verleidelijk op de loer. Zelf raakte ik ooit op mijn eenentwintigste al eens burn-out. Dat vind ik niet echt voor herhaling vatbaar. Maar tegelijkertijd kan en wil ik ook heel veel. De waakvlamstand is aan mij niet zo besteed. Daarom heb ik twee beproefde remedies tegen voortijdig opbranden.
Allereerst werk ik weliswaar kneiterhard, maar houd ik ook zorgvuldig zo veel mogelijk schoolvakanties vrij. Om dan samen met mijn gezin buiten te kunnen spelen. De tweede truuk is herbronnen. Verse ideeën vinden. Verdergezichten. Door nieuwsgierig te blijven kijken naar wat zich onverwachts aandient. Zoals het muurgedicht bij mij om de hoek, waar ik al jaren aan voorbij fietste – dat moeiteloosheid bezingt op een moment dat ik veel te hard probeer te duwen. Of in dialogen met het onzichtbare, in het inktzwarte duister van een zweethut. Of door diepzinnige dansvoorstellingen te bezoeken.
 
Vaak zijn het kunstenaars die mijn blikveld verruimen. Artivisme, noemt een recent rapport dat. Waarvan je hart gaat zingen, en niet alleen je hoofd. Zodat je tegen de onvermijdelijke klippen op ineens weer weet dat het wél kan. Er zijn vele voorbeelden van. Misschien een leuke leestip voor uw vakantie? Ik wens u (en mij) alvast een hele heldere horizon. Even vrij van de tafel van acht, vergaderverslagen of andere verplichtingen. En dan weer fris aan de slag. Want er is nog meer dan genoeg te doen.  
 
p.s. voor geval u niet zo’n lezer bent, in elk geval hierboven een prachtig plaatje van de omslag
Meer columns van Evelijne Bruning lezen? Klik hier

NIEUW: DDB Dailyelke dag om 12.00 uur het laatste nieuws & opinie van de afgelopen 24 uur in uw mailbox. Gratis service naast uw wekelijkse DDB Journaal. Aanmelden: klik hier