CBF en sector moeten gapend perceptiegat snel dichten

15 maart 2007
Opinie | | Wetenschap & Onderzoek

Het verkrijgen en het behoud van een CBF keurmerk is te duur en te lastig. Bovendien is onduidelijk voor de gever waar het CBF nu voor staat. Tussen beeldvorming en werkelijkheid zit een groot gat. Dit komt duidelijk naar voren in een rapport van accountantsorganisatie KPMG, dat in opdracht van het CBF eind vorig jaar zelf is opgesteld. Wat moet er gebeuren? Het is in elk geval de verantwoordelijkheid van zowel het CBF als van de sector als geheel om dit gat snel te dichten. Lucas Hendricks stelt voor om een fors communicatiebudget vrij te maken.


Rapport KPMG

In het onderzoek van KPMG naar de administratieve lastendruk van het CBF-Keur, waaraan 164 van de 258 keurmerkhouders meewerkten, zijn de respondenten (64% van de keurmerkhouders) overwegend positief. Wel worden duidelijke adviezen gegeven om de administratieve last te verminderen, te vereenvoudigen en meer maatwerk te leveren. Samen met het VFI bekijkt het CBF nu de mogelijkheden om de Code Wijffels en het CBF keurmerk te integreren. Hiervoor is een vervlechtingcommissie onder leiding van Hans Pont (Commissie Pont 2) ingesteld die in het tweede kwartaal met een advies komt.

 


KPMG geeft ook het advies om de inhoud van het CBF-keur veel duidelijker te maken voor potentiële gevers. Deze gevers zijn nog te veel in de veronderstelling dat het CBF-keur staat voor een juiste besteding van de donateurgelden van de goede doelen. Maar het CBF-keur staat voor het afleggen van rekenschap over de werkwijze en een transparante verslaggeving hierover door de goede doelen. De 25%-norm voor de verwervingskosten wordt door het grote publiek opgepakt als 25% voor de totale kosten van de goede doelenorganisaties.

Het CBF erkent deze miscommunicatie en heeft hier volgens haar al veel aandacht aan besteed en zal ook in 2007 hier opnieuw aandacht aan gaan besteden.

 


Artikel Trouw en reactie CBF

In een artikel in de Trouw van eind februari krijgt het CBF de wind flink van voren. De 25%-norm zou een "vals beeld" scheppen door het CBF. Onder de VFI-leden is er volgens Gosse Bosma (directeur VFI) wel draagvlak. Maar duidelijk is volgens het artikel dat ook de VFI-leden morren over de grote administratieve druk en kosten. Bovendien wordt in dit artikel duidelijk dat de beeldvorming van het CBF-keur niet overeenstemt met de opdracht en de werkelijkheid van het CBF. In een ingezonden brief van CBF-directeur Adri Kemps een paar dagen later in diezelfde Trouw verwijst hij naar de website van het CBF waar duidelijk vermeld staat dat het bij de 25% normering gaat om de verwervingskosten en niet de totale kosten.

 


Zelfgeschapen beeld

In 2006 diende de Donateursvereniging een klacht in bij de Reclame Code Commissie naar aanleiding van een reclamespotje van het CBF. Die klacht werd in maart 2006 gehonoreerd, de spotjes van het CBF zouden inderdaad misleidend zijn. Het ging hierbij om exact dezelfde onjuiste beeldvorming. Het CBF en de DV kwamen met een gezamenlijk persbericht en hiermee zou er duidelijkheid moeten zijn voor de donateurs.

Uit het rapport van KPMG en het artikel in Trouw blijkt duidelijk dat het persbericht en de communicatie via bijvoorbeeld huis-aan-huis bladen niet voldoende is. CBF heeft in het verleden zelf een beeld geschapen dat buiten de werkelijkheid staat en dat als zodanig, ondanks haar inspanningen, nog steeds bestaat.

 


Risico voor de sector

Dit zelf geschapen beeld is een groot risico voor alle goede doelen met een CBF-keur. Maar te veel onduidelijkheid hierover schaadt ook het imago van de gehele sector. Er moet zeer goed worden nagedacht hoe dit communicatiegat gedicht gaat worden. Indien nu gezegd wordt dat het CBF-keur niet staat voor de juiste aanwending van de donateurgelden dan krijgt minimaal het donateursvertrouwen een flinke knauw. En ieder goed doel zal dat rechtstreeks in zijn of haar portemonnee gaan voelen. En met een extra mededeling in de jaarverslagen van de goede doelen over de percentages van de kosten zal het gat echt niet gedicht worden.

 


Oplossing

Voor 2007 wordt door het CBF een budget vrijgemaakt om de communicatie rond de beeldvorming volledig te verbeteren. Ik stel voor dit budget te verhogen tot 25% van de totale begroting van het CBF. Indien het CBF hier geen geld voor heeft, stel ik voor dat zij eenmalig een extra bijdrage vraagt van de CBF-keurhouders in geld of natura. Er zitten immers zeer goede communicatiedeskundigen bij diezelfde keurmerkhouders.

Een andere oplossing is om als CBF een zwaardere opdracht te krijgen. Namelijk dat het CBF nu ook dat gaat controleren wat de donateurs al voor ogen staat. De daadwerkelijke juiste besteding van donateurgelden. En als we dan toch bezig zijn: laat de rigide 25%-vereiste vallen, boekhoudkundig zijn hier te veel mogelijkheden om hieraan te kunnen voldoen. Bovendien besteedt het ene goede doel vaak vanwege goede redenen meer aan verwervingskosten dan het andere goede doel. Intell doet het al jaren bij pc's: CBF heeft nu de mogelijkheid een eigen CBF-inside keurmerk voor alle goede doelen te maken.

 


Zie ook: www.cbf.nl