Niet verdiend

Plan Nederland zit al geruime tijd in de hoek waar rake klappen vallen. Na een aantal affaires holde het aantal sponsoren schrikbarend terug. Het publicitaire hellevuur werkte echter wel heel zuiverend op de organisatie. Mede onder leiding van de binnenkort afzwaaiende Paul Lem transformeerde de kindgerichte ontwikkelingsorganisatie zich als modelkind in Wijffels' good governance-klas naar een toonbeeld van transparantie. Maar het naijl-effect van een zwaar bezoedeld verleden werkt nog steeds door. Uit de jaarrekening 2006 bleek dat aan de exodus van sponsoren nog geen definitief halt is toegeroepen. Tot overmaat van ramp besloot het ministerie van OS vorig jaar de medefinancieringsubsidie van Plan Nederland te beëindigen. Volgens het ministerie zou Plan niet efficiënt genoeg zijn en met name te weinig gebruik maken van lokale hulporganisaties. Een naar alle maatstaven bespottelijke opvatting, die Plan in een hoorzitting gemakkelijk recht dacht te zetten. Maar de ambtenaren van OS, die een groot deel van hun adviezen inwinnen bij duurbetaalde externe adviesbureaus, waren niet te vermurwen. Van de gevraagde 144 miljoen blijf nu, na de vorige week verloren bezwaarprocedure, slechts een afvloeiingsregeling van 59 miljoen euro over. Die financiële tegenvaller zal nog meer in projecten en personeel snijden. Dat hebben noch de sponsorkinderen, noch de medewerkers van deze voormalige ‘fat animal' onder de ontwikkelingsorganisaties na een jarenlange purgerende boetetocht verdiend.