Naastenliefde in de Amerikaanse gezondheidsmarkt

9 december 2009
Opinie | | Governance & Finance

In Amerika gaat jaarlijks het duizelingwekkende bedrag van 2.3 triljoen dollar om in de gezondheidsmarkt. Ik wilde graag weten welke rol filantropisch geld speelt in deze enorme en hard groeiende markt. Wat veel mensen niet weten is dat bijna de helft van de kosten van de gezondheidszorg direct bekostigd wordt door de federale en lokale overheden. Ongeveer eenderde wordt betaald door verzekeringsmaatschappijen en eenvijfde door middel van eigen bedragen van patiënten. Maar een heel klein deel van het zorgvangnet wordt gefinancierd met filantropisch geld en giften aan individuen. Hoewel het maar om maar enkele procenten gaat zou zonder deze filantropische bijdragen het leed van veel onverzekerde en verzekerde Amerikanen nog veel groter zijn.

Een voorbeeld uit de praktijk. Er zijn twee families hier in Seattle waarvan in beide gevallen bij hun baby een agressieve hersentumor is ontdekt. Het leed en de impact op het hele gezinsleven is in beide gevallen haast niet voor te stellen. De families leren elkaar per toeval kennen in Boston waar beide kinderen een aantal maanden naar toe gaan voor een zeer specifieke bestralingsbehandeling.

Beide families zijn verzekerd. De ene familie heeft een goede verzekering via werkgever Microsoft die alle kosten van de behandeling dekt. De andere familie heeft een “gewone” verzekering via een andere werkgever. Een gewone verzekering betekent hier dat je eigen bijdrage voor medische kosten rond de twintig procent is. En als de behandeling van je kind honderdduizenden dollars kost, is twintig procent nog steeds heel veel.

Zo komt het dat het ene gezin na een aantal maanden naast de zorg over hun zieke kind nu ook financieel in diepe problemen raakt. Deze uitwassen van een kapot gezondheidssysteem zijn geen uitzondering. De belangrijkste reden waarom Amerikanen een persoonlijk faillissement aanvragen (zo’n 62 procent van alle gevallen) is doordat zij hun medische kosten niet meer kunnen betalen. Van deze mensen heeft tachtig procent gewoon een verzekering. Hierdoor raakten in 2008 1,5 miljoen gezinnen hun huis kwijt.

Gelukkig kon deze familie leunen op het filantropische vangnet en eindigde niet op straat. Dit ziekenhuis heeft een groot fonds, waaruit jaarlijks tientallen miljoenen worden uitgekeerd aan ongedekte rekeningen, waarop ze aanspraak kunnen maken. Ook springen allerlei mensen ongevraagde te hulp. Via de school van een van de broertjes en zusjes komt een actie op gang waardoor er drie maanden lang iedere dag iemand een vers gekookte maaltijd aflevert om de druk te verlichten. En voor het gezin met de financiële problemen wordt geld ingezameld. Er worden tientallen appeltaarten gebakken en er wordt een “garage sale” gehouden. En raad eens wie de actie mede op touw zet? Het echtpaar van het goed verzekerde gezin dat zelf midden in de ellende met hun eigen kind zit. Echte naastenliefde.

Maar verreweg de meeste Amerikanen kunnen niet rekenen op dit soort hulp. De problemen in de gezondheidszorg zijn gewoonweg te wijdverbreid om met een goededoelendoekje voor het bloeden op te lossen. Overheden, ziekenhuizen, toeleveranciers, verzekeraars en de farmaceutische industrie zijn verwikkeld in een elkaar opzwepende dans die heeft gezorgd voor een exponentiële groei van de kosten voor gezondheidszorg in het afgelopen decennium. En in het midden van deze dans in staan miljoenen verzekerde en de 47 miljoen onverzekerde Amerikanen die minder kunnen uitgeven aan eten, elektriciteit en helaas soms zelfs een dak boven hun hoofd. En daar is geen filantropie, fondsenwerving of charitatieve hulp tegen opgewassen.

 


Sofie Vriends