Met kwaliteit bespaar je meer dan met inkoop

Het recente pleidooi van Stichting Charitas voor aanzienlijke besparingen op inkoop verdient op zich alle steun. Maar de aangereikte oplossing is het paard achter de wagen spannen. Het betekent een te eenzijdige keuze voor inkoopbeleid, alsof daar het grote geld valt te verdienen. Het stapelen van drukwerkorders of het samenvoegen van een backoffice of de administratie door verschillende organisaties is een illusie en werkt slechts een kostenverhogende bureaucratie in de hand. Is ook niet van deze tijd, waar we juist weer naar kleinschaligheid en zelfstandigheid terugverlangen. Natuurlijk moet je professioneel inkopen en benchmarken, maar de aandacht van organisaties moet uitgaan naar de orkestratie van het gehele proces. Het zal juist meer en meer maatwerk worden rond wat organisaties onderscheid van anderen. Wat ze uniek maakt. Me-too charities verdwijnen tussen nu en tien jaar allemaal van de markt. Zonder uitzondering. Het stapelen van drukwerk is in die context slechts een laatste stuiptrekking.

Dit neemt niet weg dat organisaties de komende jaren scherper gaan letten op het inkoopproces. ‘Procurement' heet dat met een deftig woord. In de USA en het Verenigd koninkrijk is procurement is al enige jaren een hype, waar met name de ‘Berenschotten' van deze wereld een groeimarkt hebben gevonden voor advisering op inkoopbeleid. De praktijk heeft daar inmiddels geleerd dat een te eenzijdige focus op inkoop uiteindelijk de kwaliteitsketen binnen organisaties fundamenteel aantast en de aandacht verlegd van output naar input. Omdat de ‘procurement gedachte' niettemin als een golf over de westerse inkoopwereld slaat, en door veel adviseurs zal worden gepredikt als een ‘offer you can't refuse', heeft WWAV zich daarop zo goed mogelijk geprepareerd. Door met klanten die dat wensen afspraken te maken over gedetailleerde verantwoording van alle stappen en kosten in het inkoopproces. De automatisering en de ISO-certificatie maken dat wij de gevraagde informatie kunnen leveren.

 

Het is dat kwaliteitsdenken, als gevolg van efficiënt werken, die leidt tot een scherpe prijsstelling. Er wordt niet geredeneerd vanuit winstkansen, maar vanuit het besparingsperspectief van het fonds in kwestie. Met inachtneming van onze eigen rendementseisen. De inkoop - voor de meeste organisaties een ‘black box'- wordt desgewenst helemaal opengelegd. Honderd procent transparantie dus. Zoals het hoort.

 

Fons van Rooij is directeur van het marketing- en communicationsbureau WWAV