Wat drijft een ingenieur met een MBA en een opleiding in Tropische Cultuurtechniek in Wageningen om genoegen te nemen met een zeer bescheiden salaris en zich dag en nacht in te zetten voor het particuliere initiatief in Nederland? Erik Boerrigter, directeur van koepel Partin en voor het eerst genoteerd in de DDB100 van invloedrijke personen in de Nederlandse filantropie, liet zich interviewen over zijn beweegredenen. Het vraaggesprek stond in de laatste editie van de Partin-nieuwsbrief. We zetten dit boeiende inkijkje graag aan u door.
Wat drijft een ingenieur met een MBA en een opleiding in Tropische Cultuurtechniek in Wageningen om genoegen te nemen met een zeer bescheiden salaris en zich dag en nacht in te zetten voor het particuliere initiatief in Nederland? Erik Boerrigter, directeur van koepel Partin en voor het eerst genoteerd in de DDB100 van invloedrijke personen in de Nederlandse filantropie, liet zich interviewen over zijn beweegredenen. Het vraaggesprek stond in de laatste editie van de Partin-nieuwsbrief. We zetten dit boeiende inkijkje graag aan u door.
Voordat je je bezig ging houden met het particuliere initiatief zat je in de ICT projectmanagement voor met name financiële instellingen. Beviel het je niet?
‘Ik heb enorm prettig gewerkt, maar merkte dat het mijn wereld niet was. Ik heb niet voor niets Tropische Cultuurtechniek gestudeerd. Ontwikkelingslanden hebben altijd mijn belangstelling gehad. Vandaar de keuze voor Partin en Young Africa. Het werk voor deze organisaties sluiten aan bij mijn kennis en kunde. En ik houd van het contact met onze Partin-leden, – vind het fascinerend te merken wat onze stichtingen met beperkte middelen voor elkaar krijgen. Ik hoop een bescheiden steentje te kunnen bijdragen aan hun werk. In de eerste plaats door er alert op te zijn dat het kind niet met het badwater wordt weggegooid door overheden met regeldrift, en in de tweede plaats door actief de onderlinge samenwerking en kennisdeling tussen de leden te bevorderen. Ik vind dat zinvol werk en belangrijker dan een dikke portemonnee, hoewel bij mij de kachel natuurlijk ook moet branden.’
Wat is er concreet verbeterd voor de Partin-leden?
‘Wat Partin doet is niet altijd even zichtbaar voor iedereen. De jarenlange lobby over het aftrekbaar houden van giften en het behoud van de voordelen van de ANBI-status bijvoorbeeld. En het feit dat bij een CBF Erkenning nu echt rekening wordt gehouden met kleine stichtingen. Allemaal zaken die je niet ziet, maar wel belangrijk zijn omdat er niemand anders is in Nederland die belangen van de kleine stichtingen behartigt.
Natuurlijk: Wat er bereikt is hebben we niet alleen gedaan, maar de inbreng van Partin wordt nu wel breed gezien. We staan op de kaart, en daarmee staat ook het particulier initiatief weer op de kaart. Wat hier recentelijk concreet uit is voortgekomen? Zoals ik al zei: de CBF Erkenning die nu ook binnen het bereik van kleine stichtingen ligt, – let maar op, dat gaat steeds belangrijker worden! En in het verlengde daarvan: de ontwikkeling van de handleiding “Een Jaarrekening maken kunt je zelf”, waarmee stichtingen die hun jaarrekening laten opmaken door een bureau zich in het vervolg de kosten kunnen besparen. Dit laatste voordeel is uitsluitend voor Partin-leden, andere stichtingen moeten er voor betalen. En zo zijn er wel meer voordelen, zoals de Partin-dag die in toenemende mate wordt bezocht en gewaardeerd, en de inkoop-kortingen. Daarbij denk ik aan containervervoer, en de kosten van een betaalknop op websites. Scheelt voor Partin-leden ettelijke procenten. Dus die zes tientjes contributie per jaar haalt iedere stichting er wel uit, hoewel dat eigenlijk niet zou moeten hoeven. Ik ben een voorstander van de solidariteitsgedachte.’
Hoe bedoel je dat?
‘Ook niet-leden profiteren van de activiteiten van Partin. Sommige bestuurders van kleine stichtingen denken ‘ik hou dat geld mooi in mijn zak, laat de anderen maar betalen’. Ik verzin dit niet, heb dat echt horen zeggen op een landendag. Ik vind dat jammer en kortzichtig. Want hoe meer leden Partin heeft, des te makkelijker het is voor mij en het bestuur om voordelen te regelen en nog meer invloed te krijgen. Het motto van Partin Samen kunnen we meer, samen doen we meer is een waarheid als een koe.”
“Het motto van Partin Samen kunnen we meer, samen doen we meer is een waarheid als een koe.”
Het bestuur wordt niet betaald, jij wel, hoe zit dat eigenlijk?
‘Mensen onderschatten wat er op dagelijkse basis allemaal moet gebeuren binnen een organisatie als Partin. Vragen van leden beantwoorden, gezamenlijke projectaanvragen coördineren– het Amaryllisproject gaat weer van start!-, bijhouden van de websites, Google Adwords campagnes voor kleinegoededoelen in de lucht houden – dit zijn zomaar wat werkzaamheden die me te binnen schieten, naast de vele besprekingen met andere partijen in de wereld van ontwikkelingssamenwerking. Weet je dat we nu al bezig zijn met de volgende Partin-dag? Wat de hoeveelheid werk betreft zijn we een volwassen branche-organisatie geworden. Het dagelijks doen van een flinke portie werk kun je niet van een vrijwilliger vragen, zeker niet van iemand die ook nog vrijwilliger is bij een ‘eigen’ stichting. Maar in feite doe ik net zoveel op vrijwilligersbasis als het bestuur: Ik werk officieel tien uur in de week voor Partin, maar ik tel nooit mijn uren. De meeste weken kom ik minstens uit op het dubbele.’
♦Bron: Partin-nieuwsbrief, met dank aan de interviewers ►Wilt u voortaan elke donderdagochtend het laatste nieuws, opinies en achtergronden over de wereld van doneren & sociaal investeren? Voor een geheel kosteloos abonnement op DDB Journaal: klik hier.
nl
