nlDat geld is niet verduisterd, uit de kas geklauwd of uit de boeken gehouden. Het is gedeclareerd door een man die bezeten van een ideaal jarenlang zijn vaste inkomen op een laag pitje heeft moeten zetten. En 1,6 ton voor 24/7 werk gerekend over een periode van tien jaar tegen een opbrengst van 100 miljoen euro. Dat is geen graaien, maar onderbetalen.
Maar ‘betalen’, dat mag dan weer niet. Want de hypocrisie in onze goed doen-cultuur wil dat je beter onbetaald 1 miljoen kunt ophalen, dan betaald het honderdvoudige. Liefdewerk oud papier is heiliger dan doelmatigheid. We laten de kankerpatiënten liever wat langer wachten, dan beticht te worden van strijkstokgedrag.
Die strijkstok verlamt elke zinnige discussie, want maatschappelijke ondernemingen mogen in onze benauwde charitasmoraal alleen maatschappelijke winst maken zonder kosten. Die perceptie bij de donateurs – decennia gevoed door de goede doelen zelf - behoeft dringend een reality-check. Fondswervende goede doelen vertonen echter weinig animo hiermee een begin te maken. Uit angst om de gunst van hun donateurs te verliezen. Gevangen in de illusie die ze zelf hebben gecreëerd.
Angst is echter de spreekwoordelijk slechte raadgever. Impact en oplossingen, kunnen hierdoor nooit echt voorop staan. Goed doen wordt daardoor veroordeeld tot eeuwig getuttemerul in de marge. Tot maximaal 1 procent van ons BBP. Tot een charitatieve ballenbak voor betrokken burgers.
Die eeuwige strijkstok: het is een schaamlap voor een dubbele moraal. Daaraan Coen van Veenendaal op te offeren als ‘graaier’, dat zou iedereen met een beetje verstand en fatsoen in zijn donder niet moeten accepteren. Wees genadeloos transparant en stop met zondebokken en strijkstokken zoeken, begin nou eens een echte discussie over impact.
Governance & Finance
Coen van Veenendaal is een held
27 augustus 2013
Opinie | Edwin Venema | Governance & Finance
De wolven in het bos huilen harder dan ooit. De kranten spreken er schande van. Uit de rioolpijp der sociale media stijgen de bekende onderbuikdampen op. Barbertje moet hangen. En Barbertje is Coen van Veenendaal, een van de oprichters van fondsenwervingsfenomeen Alpe d’HuZes. En ik ga u vertellen waarom dat noch begrijpelijk, noch aanvaardbaar is. Sterker nog: Coen van Veenendaal is een held. Hij verdient een standbeeld en niet de hoon van een natie of de excommunicatie van een bange sector. Va...
De wolven in het bos huilen harder dan ooit. De kranten spreken er schande van. Uit de rioolpijp der sociale media stijgen de bekende onderbuikdampen op. Barbertje moet hangen. En Barbertje is Coen van Veenendaal, een van de oprichters van fondsenwervingsfenomeen Alpe d’HuZes. En ik ga u vertellen waarom dat noch begrijpelijk, noch aanvaardbaar is. Sterker nog: Coen van Veenendaal is een held. Hij verdient een standbeeld en niet de hoon van een natie of de excommunicatie van een bange sector. Van Veenendaal als een ‘graaier’ neerzetten, is een onrecht zo groot als de Alpe d’Huez zelf.
Eerst even dit. Is het dom om je voor diensten te laten betalen als je zelf orthodox het evangelie van de ‘anti-strijkstok’ hebt gepredikt? Ja. Dat is oliedom. Het was om te beginnen al dom om diensten verricht voor een goed doel als ‘strijkstok’ te kwalificeren. En naïef om te denken dat je zonder kosten 100 miljoen euro kunt ophalen voor de kankerbestrijding (al wist Van Veenendaal dat natuurlijk ook niet toen hij de eerste keer die berg opfietste).
Is Van Veenendaal ‘verblind’ geweest door het onnavolgbare succes van zijn Alpe d’HuZes? Amateur-psychologen aller landen verenigt u!
Die ‘verblinding’ betrof klaarblijkelijk niet alleen Van Veenendaal. Iedereen die het had willen weten had dat allang kunnen lezen van de 1,6 ton. Stond namelijk in het jaarverslag. Van 2011! Er lopen nu dus heel wat mensen met boter op hun hoofd rond. Het bestuur dat destijds met de vergoeding instemde, krijgt plots onverklaarbaar last van slappe knieën.
Eerst even dit. Is het dom om je voor diensten te laten betalen als je zelf orthodox het evangelie van de ‘anti-strijkstok’ hebt gepredikt? Ja. Dat is oliedom. Het was om te beginnen al dom om diensten verricht voor een goed doel als ‘strijkstok’ te kwalificeren. En naïef om te denken dat je zonder kosten 100 miljoen euro kunt ophalen voor de kankerbestrijding (al wist Van Veenendaal dat natuurlijk ook niet toen hij de eerste keer die berg opfietste).
Is Van Veenendaal ‘verblind’ geweest door het onnavolgbare succes van zijn Alpe d’HuZes? Amateur-psychologen aller landen verenigt u!
Die ‘verblinding’ betrof klaarblijkelijk niet alleen Van Veenendaal. Iedereen die het had willen weten had dat allang kunnen lezen van de 1,6 ton. Stond namelijk in het jaarverslag. Van 2011! Er lopen nu dus heel wat mensen met boter op hun hoofd rond. Het bestuur dat destijds met de vergoeding instemde, krijgt plots onverklaarbaar last van slappe knieën.
