Warme lunch houdt meisjes in school

Warme lunch houdt meisjes in school
Warme lunch houdt meisjes in school
29 september 2017
Nieuws | | Organisatienieuws

In het door geweld verscheurde Zuid-Sudan is op veel scholen de warme lunch afgeschaft. Dat is een ramp voor gezinnen die zich niet meer dan een maaltijd per dag kunnen veroorloven. Veel meisjes worden thuisgehouden om te helpen met zoeken naar eten. Voedselpakketten bieden uitkomst.
 
Lege maag
Voordat in 2016 het geweld uitbrak, kregen kinderen en tieners in Zuid-Sudan vaak eten op school. Een uitkomst voor ouders, die zich geen zorgen hoefde te maken over de honger van hun kinderen. Door de oorlog waren scholen maanden gesloten, en toen ze weer opengingen bleek de maaltijd afgeschaft. Leerlingen werden in de middagpauze naar huis gestuurd, waar vaak ook niets te eten was. Regelmatig ging Monica (19) daarna niet terug naar school, omdat ze zich met een lege maag niet kon concentreren op de lessen.
 
Plan begon in juli 2017 met het verstrekken van warme maaltijden op scholen, onder meer in het dorp van Monica. ‘Ik maak me geen zorgen meer over eten, ik heb eindelijk genoeg energie voor mijn schoolwerk’, zegt ze. ‘Ik weet zeker dat ik hierdoor nog dit jaar mijn school af kan maken.’
 
Eten zoeken
Ook de 19-jarige Brenda Abe, die studeert om lerares te worden, krijgt via Plan elke dag een warme lunch op school. Haar gezin krijgt daarnaast elke maand een voedselpakket waarmee ze de hele maand vooruit kunnen. Dit helpt Brenda om naar school te blijven gaan. ‘Vroeger was dat lastiger omdat ik ook mijn moeder moest helpen met eten zoeken.’
In de meest kwetsbare gemeenschappen van Zuid-Sudan is dit soort voedselhulp van levensbelang. Als er voedselgebrek is, houden veel families hun kinderen – met name meisjes – thuis om te helpen.
 
Drijfveer
De warme lunch en de voedselpakketten die op school worden uitgedeeld, vormen een sterke drijfveer voor families om meisjes in school te houden. Brenda krijgt zo de kans om haar studie af te maken. ‘Ik wil lerares worden om de meest kwetsbare mensen in mijn land te helpen.’