Iedere fondsenwerver hoopt dat donateurs vaste gevers worden. Maar, vroeg hoofdredacteur Renée Steenbergen zich af in haar column ‘Incassodonateurs’: remt automatisch afboeken het bewuste geven, hoe ervaart een donateur deze gang van zaken? Moet het typisch Nederlandse patroon van geven veranderd wel worden en, nog belangrijker, is dat wel wenselijk? Jeroen Hogenhout reageert.
Reactie op column ‘Incasso-donateurs’ in The Fundraiser Weekly van 4 juli
Iedere fondsenwerver hoopt dat donateurs vaste gevers worden. Maar, vroeg hoofdredacteur Renée Steenbergen zich af in haar column ‘Incassodonateurs’: remt automatisch afboeken het bewuste geven, hoe ervaart een donateur deze gang van zaken? Moet het typisch Nederlandse patroon van geven veranderd wel worden en, nog belangrijker, is dat wel wenselijk? Jeroen Hogenhout van Hogenhout Fundraising Support reageert.
Hogenhout: ‘Het idee om niet meer te vragen om een incasso, maar meer met de actualiteit mee te bewegen is denk ik geen goede ontwikkeling. Mensen bewegen inderdaad graag met de actualiteit mee, kijk maar op sociale media hoeveel meningen er worden geformuleerd over actuele onderwerpen. Maar ik zie nog een andere belangrijke ontwikkeling, namelijk dat men wel verwacht dat instituten, zoals goede doelen in hun ogen zijn, een visie hebben om de misstanden waartegen zij in het leven zijn geroepen, aan te pakken. En daar wringt dan de schoen voor de goede doelen, want als je als goed doel pas kunt handelen als je daarvoor voldoende middelen voor handen hebt en die middelen komen niet structureel binnen, zal dat ten koste gaan van de slagvaardigheid. En dat wil 'men' zeker ook niet.’
Communicatie
‘Daarom ben ik van mening dat het voornamelijk met communicatie te maken heeft. Als je de mensen uitlegt wat je ze vraagt en waarom je ze dit vraagt is mijn ervaring dat ze dit goed begrijpen. Zelfs hebben ze geen moeite als je nadrukkelijk vertelt dat het ondertekenen van een petitie of het maken van een statement op internet niet betekent dat dat goede doel ook in staat is om daadwerkelijk iets te kunnen doen, maar dat daar (structureel) geld voor nodig is. Enige aansporing dus om toch echt een bijdrage te leveren. Dat trekken ze zonder problemen omdat je dan niet achter hun geld aan zit, maar juist de nadruk legt op wat zij vinden dat het goede doel moet bereiken. Je biedt ze als het ware de kans om er zelf wat aan te doen, en vertelt ook dat daar logischerwijs nou eenmaal geld voor nodig is. Als middel, niet als doel. Wees eerlijk over wat er speelt, wat je doet, wat je wilt bereiken en wat je daarvoor nodig hebt. Mensen daar begrip voor hebben, ook als ze besluiten om niet structureel te willen geven.’
Naschrift van de hoofdredacteur:
Ik heb uiteraard niets tegen vaste donateurs: integendeel. Het gaat mij om de automatische incasso’s, die sommige donateurs minder bewust maken van hun gift, met minder betrokkenheid als gevolg.
nl
