‘Urgentie toiletprobleem enorm onderschat’

Er heerst nog steeds een taboe rond ontlastingsproblemen en dat maakt dat er een groot tekort is aan openbare en toegankelijke toiletten in Nederland. Dat is een van de belangrijkste conclusies van het ronde tafel bijeenkomst ‘waar is het Openbaar toilet’, georganiseerd door patiëntenverenigingen en de Maag Lever Darm Stichting. Tegelijk zijn er voldoende mogelijkheden om dit probleem aan te pakken, op korte en op lange termijn. Deelnemers van de bijenkomst starten een alliantie om zo het tekort een halt toe te roepen.  
 
De bijeenkomst kende een bijzondere samenstelling, van beleidsmakers, patiëntgroepen en commerciële partijen. Bernique Tool, directeur van de Maag lever Darm Stichting: ‘De deelnemers zijn allemaal met openbare toiletten bezig, maar werkten nog nooit vanuit dit maatschappelijke probleem samen.’
 
Tineke Markus, directeur van de Crohn en Colitis Ulcerosa Vereniging en zelf crohnpatiënt, vertelde over haar eigen ervaringen en deelde die van andere patiënten, bijvoorbeeld het indringende verhaal van Sanne. Vanuit de ronde tafel kwamen tekenende reacties als: ‘Ik ben al twintig jaar bij de bouw van openbare toiletten betrokken, en ik wist niet dat de problemen zo ernstig waren. Kun je nagaan!’ De reactie is tekenend voor de taboesfeer die hangt rond de problemen waar buikpatiënten mee kampen.
 
Nederland loopt internationaal achter
Dat werd nog eens onderstreept door een vergelijking te maken met andere landen. Australië, Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk maken gebruik van richtlijnen en samenwerkingsverbanden die in Nederland nog niet bestaan.
  
Alliantie
De volgende stap na de bijeenkomst is het vormen van een alliantie. Tool: ‘We blijven met man en macht aandacht vragen voor dit maatschappelijke thema. Ook zoeken we, samen met Iederin, aansluiting bij het VN Verdrag van toegankelijkheid, dat veel raakvlakken heeft met het tekort. Daarnaast starten we met een brede alliantie om dit probleem blijvend op te lossen, waarbij we ons richten op drie kernpunten.’
 
De kernpunten zijn:

• Een oproep aan gemeenten om de handschoen alvast op te pakken. Gemeenten kunnen nu al met ondernemers om tafel, om toiletten die er nu al zijn beschikbaar en vindbaar te maken voor die ze nodig hebben.
• Het vormen van een kopgroep in Nederland. De kopgroep bestaat uit gemeenten die al vooroplopen of dit willen gaan doen. We denken hierbij aan bijvoorbeeld Rotterdam, dat bezig met is met een actief toilet toiletbeleid.
• Een richtlijn. Op basis stellen we vast hoeveel toiletten er nodig zijn, en wanneer je het goed doet als gemeente. Geïnspireerd op buitenlands voorbeeld, geschikt voor Nederland.