Samenwerkende Gezondheidsfondsen reageren op kwestie Actief Donor Registratie systeem

Vorige week maandag verscheen in de Volkskrant een opiniestuk van Daan Spaargaren en Geerten Waling (beiden historicus en publicist) over het initiatiefwetsvoorstel over orgaandonatie van Pia Dijkstra (D66) waarin wordt voorgesteld over te gaan op een Actief Donor Registratie systeem (ADR). De Samenwerkende Gezondheidsfondsen reageerden met een ingezonden brief.

“Waar het de initiatiefnemer om gaat is een einde te maken aan het probleem van de onbekendheid met de keuze van een mogelijke donor. Van de meeste mensen (60%) is bij overlijden niet bekend wat ze gewild zouden hebben met hun organen. Deze keuze wordt dan automatisch doorgeschoven naar de nabestaanden, die mede door deze onbekendheid meestal kiezen voor niet doneren (in 70% van de gevallen). Het enige wat de 'staat' in het voorstel van mensen vraagt is: je keuze kenbaar maken. Dit kan 'ja' of 'nee' of 'mijn nabestaanden beslissen' zijn”, schrijft voorzitter Tom Oostrom (foto) namens de Samenwerkende Gezondheidsfondsen.

“Niet zomaar donor”
Hij vervolgt: “Het is niet zo dat mensen zomaar als donor worden aangemerkt wanneer zij niet reageren op het verzoek hun keuze te registreren. Zij krijgen dan eerst nog een aantal schriftelijke verzoeken. Pas als mensen ook dan niet thuis geven, worden zij als donor geregistreerd. En daarvan worden ze op de hoogte gesteld, waarbij ze meteen weer de gelegenheid krijgen de situatie ongedaan te maken. Iedereen blijft dus beschikken over lijf en leden. Van 'een aantasting van de lichamelijke integriteit' is op geen enkele wijze sprake; de menselijke waardigheid blijft veiliggesteld. De zelfbeschikking wordt zelfs versterkt door het bewust maken van een keuze, terwijl het voor artsen en nabestaanden minder moeilijk wordt tot een besluit te komen.”

“Hoog tijd voor een ander beslissysteem”
“Pia Dijkstra kondigde anderhalf jaar geleden aan met een initiatiefwet te zullen komen. In plaats van een verkiezingsstunt, zoals Spaargaren en Waling suggereren, lag het dus in de lijn der verwachting dat zij er nu mee zou komen. En het is inmiddels hoog tijd voor een ander beslissysteem. Ondanks vele initiatieven zijn de vooruitzichten nauwelijks verbeterd. De wachttijden blijven onveranderd lang. Het (moeten) laten registreren van je keuze lijkt een klein 'offer' afgezet tegen het grote tekort aan donororganen waar Nederland mee kampt en al het lijden dat daarmee gepaard gaat.”