Immunisatie

Het was weer zo ver: De Telegraaf kopte, op aangeven van Onze Wereld, dat het vertrouwen in goede-doelenorganisaties ver te zoeken is. Zelfs de lezers van Onze Wereld, waarschijnlijk redelijk trouwe aanhangers van een aantal goede-doelenorganisaties, zijn kennelijk gezwicht voor het ‘gesundes volksempfinden’ dat de discussie over goede doelen beheerst. Of is er meer aan de hand?

‘Het geheugen van de mens is een onbetrouwbaar fenomeen’, zo concludeerde ooit de Leidse Professor Wagenaar, autoriteit op dit gebied. En dat blijkt. In de FM van vorige week memoreert Schuringa in zijn column dat Wim Kok  tijdens het seminar op Nyenrode gezegd zou hebben dat bedrijven wel wat anders aan hun hoofd hebben dan MVO. Dat geld verdienen de enige drijfveer is. Wij, acht man sterk, waren daar ook en konden ons dit moment niet herinneren. Wij zochten de band op. Het sem...

MVO is fijn. Maar voor wie? Ik hoorde oud-premier Kok daar op het laatste FM-seminar op Nyenrode bijna achteloos iets over zeggen. “Zeg meneer Kok”, vroeg de interviewer vol verwachting, “is MVO nou een gespreksonderwerp dat een beetje aanslaat in de boardroom, waar u als toezichthouder tegenwoordig wel eens komt?” Kok keek of hij een warme drol ter consumptie kreeg aangeboden. Nee zeg, gebruik een beetje je verstand.

De Rabobank heeft na een mediahypje rap eieren voor haar sponsorgeld gekozen. De bank zegde haar kakelverse sponsorovereenkomst met internetportal GeefGratis direct op toen een opstand dreigde in de pluimveesector. Veel kippenboeren banken bij de Rabo. Zij waren laaiend over een artikel in het Agrarisch Dagblad. Dat concludeerde dat sponsoring van GeefGratis óók betekende sponsoring van één van de bijna 600 goede doelen die via GeefGratis donaties ontvangen, namelijk...

2005 was een bewogen filantropisch jaar. Binnen de sector gebeurde er van alles op het gebied van governance en fiscaliteit, zoals u in ons korte jaaroverzicht nog eens kunt nalezen. Er is geen reden om aan te nemen dat 2006 minder interessant zal worden, integendeel. Private financiering van publieke doelen is bezig aan een grootse herontdekking in ons land.

Tijdens de beursmalaise in 2002 kwamen veel fondsenwervende instellingen negatief in de publiciteit door zware vermogensverliezen. Vooral Natuurmonumenten en de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) kregen er in de pers van langs. KNRM kreeg onlangs de Transparantprijs 2004 voor het meest transparante jaarverslag nadat het een jaar daarvoor ook al genomineerd was. KNRM-voorzitter L.F.C. baron van Till kwam bij die prijsuitreiking even terug op die hectische tijd.

De Samenwerkende Hulp Organisaties hebben het druk. Hun 3e tussenrapportage over de besteding van de tsunami-gelden is net verschenen en onlangs rolden nog wat lijken uit de kast rondom de besteding van de Kosovo-gelden. De reacties op de 3e tussenrapportage zijn redelijk mild. Alleen de Donateursvereniging heeft zich aan een grondige analyse en kritische aanbevelingen gewaagd. En ook de weerklank in de media van de Kosovo-affaires valt mee.

Wie in dit land met een nieuw idee komt, moet altijd oppassen voor de zeis van ons beroepsleger cynici. Het eerste Nationale Cultuurbal hoefde echter nauwelijks te bukken en oogstte vooral veel lof. Er was eigenlijk alleen het intussen folkloristische kannetje azijn dat de Volkskrant pleegt uit te schenken over initiatieven waar het bedrijfsleven bij betrokken is. Grootkapitaal en cultuur bij elkaar zetten is in de filosofie van deze krant hetzelfde als aan Dutroux vragen om directeur van een me...

In Amerika, zo wil het gezegde, gebeurt alles altijd vijftig jaar eerder dan in Nederland. Binnenkort krijgt Jerry Lewis een speciale Emmy-award voor zijn filantropische inspanningen op televisie. Krijgen Nederlandse onvermoeibare Nederlandse goede doelen BN-ers als Wendy van Dijk dus pas in 2055 de filantropische Televizierring die hen toekomt? Voor wie het niet weet: de Emmy-award is de meest prestigieuze onderscheiding voor Amerikaanse, en tegenwoordig ook buitenlandse, televisiemakers. De E...

Bij de BBQ bij ons in de buurt vertelde ik mijn buurvrouw, zelf donateur van diverse goede doelenorganisaties, vol enthousiasme over de Code Wijffels. Over het feit dat goede doelenorganisaties straks allemaal transparanter zijn dan ooit, dat wij onze bestuurlijke structuren nog eens goed gaan doorlichten, dat we ons er nu ook echt aan moeten gaan houden omdat we er anders uitgegooid worden, en, last but not least, dat directeuren niet meer mogen verdienen dan een topambtenaar. Hoewel ze me gedu...